Sao Paulo pro's

We verblijven inmiddels al een aantal dagen in Sao Paulo! Cynthia heeft een mooi schema opgesteld met verschillende bezienswaardigheden om langs te gaan. Haar ouders moeten uiteraard werken, dus zijn we min of meer in de stad op onszelf aangewezen. Prima, maar jammer dat er niemand is die je dingen kan vertellen over de bezichtigingen of iemand die je meteen naar het juiste adres weet te leiden. Zoals jullie in het vorige bericht konden lezen, lopen we heel wat af om op de juiste bestemming te komen! Inmiddels noemen we onszelf pro toeristen als het op het metro systeem aankomt en hebben we ook al voorkeuren voor metrolijnen ('Neeee moeten we weer in die? Die stinkt zoooo....').
Wanneer we een stuk naar huis moeten lopen, waar we dan echt tegen opzien, nemen we een taxi. Omdat het kan. Het is waar dat ons Portugees niet het beste is, maar met een beetje oogcontact, een duim en een knikje heb je zo een taxi geregeld. De straatnaam, of een omliggende, kennen ze wel en komen we altijd thuis. Men zegt dat de taal van de liefde internationaal is, maar dat geldt net zogoed voor de taal van het geld!

De afgelopen dagen hebben we ons niet anders voorgedaan dan de ultieme toerist. Uitgerust met korte broeken, makkelijke shirtjes en slippertjes stonden we tussen de brazilianen met spijkerbroeken, drie delige pakken of mantelpakjes in de metro. Vrijwel allemaal met de hipste sportschoenen. Op deze manier hebben we een groot park bezocht, Ibirapuera Park. Het was zondag dus het was waarschijnlijk extra druk. Het was mooi weer en op verschillende plaatsen werd er muziek gespeeld of een kleine dansshow weggegeven. Er waren ook ongelooflijk veel fietsers en het gerucht ging dat het mogelijk was deze te huren. We wilden niets liever! Helaas was het park zo groot dat we de fietsverhuur niet hebben kunnen vinden. Na een paar uur gelopen te hebben in de brandende zon en er nog meer op de planning stond, vonden we het mooi geweest en gingen we door naar de Japanse markt. Ook daar was het druk. De markt was niet zo groot en zijn we met de metro naar huis gegaan. De japanse markt verschilde niet veel van de rommelmarkt de dag ervoor. Zelf gemaakte of nieuwe rommel spotgoedkoop. Maarja, wat moet je ermee :).

Er is ook goed nieuws uit ons bezoek aan het park! In het park was zowaar een museum, zonder rij, en waren wij meer dan gewillig om deze te bezoeken en dit vooral aan het thuisfront te laten weten! Het was alleen meer plaatjes kijken dan echte informatie, of misschien zelfs educatie, worden aangezien alle teksten enkel in het Portugees waren....

Een van de grootste fruitmarkten van Sao Paulo stond gister op het programma, samen met een bezoek aan de wereld van Chinezen en oplichters, die goederen verkochten voor een mooie prijs met een bekend merkje erop. Niet vervelend bedoeld, maar nep goederen verkopen is de boel oplichten en t waren nou eenmaal meestal Chinezen...
De fruitmarkt was in een prachtig oud gebouw waar elke kraam, dan wel met hetzelfde soort fruit, net zo prachtig ten toon had gesteld. Lijkt me moeilijk om je te onderscheiden van je concurrenten, maar het schijnt normaal te zijn.

Gisteravond zijn we met Elia (moeder van Cynthia) naar een salon geweest voor een manicure en/of pedicure. Altijd fijner als iemand anders het voor je doet. Nog fijner als zo goed als niks kost!

Morgennacht worden we door de taxi opgehaald om naar het vliegveld te gaan en onze reis voort te zetten naar het Amazone gebied. Vandaag en morgen staan er nog enkele dingen op het programma, zoals het bezoekem van het oudste treinstation, een museum en.... Een winkelcentrum! Misschien dat laatste, moet ik helaas toegeven, een van de hoogte punten.... In sommige van jullie ogen toch jammer ;) wij kijken er in ieder geval erg naar uit!

Terwijl wij in het Amazone gebied verblijven, is het niet mogelijk om jullie berichten te sturen. Uiteraard hebben wij voor daarna wel een resort uitgekozen met gratis wifi......

Liefs